niedziela, 28 listopada 2010

Spierniczony domek

Domek obiecany. Spierniczony nieco. Bo za mały dach wycięłam, bo jakiś taki koślawy nieco. A wszystko dlatego, że chciałam się wyrobić przed przyjściem dziecia z lepienia bałwana.


A dzieć przyszedł i zachwycony krzyknął "Ooo... dooomek!" wsadził łapkę w niewyschnięty jeszcze lukier, oblizał i spytał  "Mamo to tort? Mogę go zjeść?" Jako, że i tak by pewnie nie wytrwał do świąt to zgodę wyraziłam i już pół domku jest opędzlowane.



P.S. Lukier to szklanka cukru pudru, 2-3 łyżki gorącej wody i kilka kropel soku z cytryny. Dosyć szybko tężeje. A ściany połączone roztopionym cukrem, całkiem niezłe spoiwo. Następny domek muszę lepiej wymierzyć i zrobię go na pewno staranniej.

5 komentarzy:

  1. A Jaś i Małgosia gdzie się chowają ? :D

    OdpowiedzUsuń
  2. Aga, juz mialam reklamacje ze przeginasz z pierniczeniem bo siejesz ogolnoswiatowy slinotok!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Piekny domek, zazdroszcze Ci umiejetnosci i cierpliwosci :)

    OdpowiedzUsuń
  3. ja pierniczę.. ty pierniczysz.. on pierniczy..;]

    OdpowiedzUsuń
  4. ..my piernimyczy.. ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Wspaniały! Chciałabym umieć upiec i ozdobić takie cudeńka!

    OdpowiedzUsuń