W końcu

Zbierałam się strasznie długo do zrobienia hummusu. Od razu wyjaśnienie dla pewnych znajomych archeologów - hummus to pasta z ciecierzycy, a nie wierzchnia warstwa gleby - różnica w jednym "m" a jakże istotna :P 

Więc jak już wspomniałam, długo się zbierałam i w końcu dałam radę. Tak nam posmakował, że nie zdążyłam zrobić zdjęć i musiałam zrobić drugą porcję, która nota bene też już znikła. Mam stanowczo fazę na pasty ze strączkowych i zapewne pokatuję Was nimi co jakiś czas. Dziś klasyk - przepis z Kwestii Smaku, poza brakiem oleju sezamowego, ale pewnie zaopatrzę się w niego.

Składniki:

• 5 łyżek ziaren sezamu
• 2 łyżki oliwy extra vergine 
• 1 łyżka oleju sezamowego (nie dałam) mały ząbek czosnku 
•  sok z połówki cytryny 
•  250 g ugotowanej i wystudzonej ciecierzycy (można dać z puszki) 
•  70 - 80 ml zimnej przegotowanej wody (lub wywaru z gotowania ciecierzycy) 
•  sól

Wykonanie:

Ciecierzycę namoczyłam na noc w zimnej wodzie, na drugi dzień zmieniłam jej wodę i gotowałam ją do miękkości - jakieś  2,5 godziny, a miękką wystudziłam. Ziarna sezamu uprażyłam na złoto na suchej patelni. Zmieliłam je blenderem, a później zmiksowałam z oliwą extra vergine. Tak oto powstała pasta tahini. Do pasty dodałam czosnek, sok z cytryny, ociupinkę soli i miksowałam na gładką, jednolitą masę dodając na zmianę ugotowaną ciecierzycę i wodę. 

Później jadłam, mąż Trzaska jadł, dzieci Trzaski jadły i wszystkim wielce smakowało. Dzieciom najbardziej z kiszonym albo rzodkiewką.