Potrzeba matką obiadku

Dzisiejszy obiadek sponsorowało nam moje gapiostwo. Otóż od czwartku chodziły za mną kluski z serem i skwarkami. Składniki potrzebne do tegoż dania posiadałam w osobistej lodówce. Ale w czwartek wieczorem było już za późno, wczoraj piątek i było bezmięsne jedzonko. Więc dziś! Z tym, że na śniadanie zrobiłam twarożek ze szczypiorkiem, a następnie popisowo ulotniło mi się to z głowy. 

Na zakupach na śmierć zapomniałam, żeby kupić twaróg. Przypomniałam sobie dopiero, gdy chciałam go wyciągnąć z lodówki w celu pogniecenia. No pięknie, woda na makaron wrze, boczek na patelni skwierczy wesoło i się rumieni, a serka nie ma... 

Dwa wyjścia - lecieć do sklepu albo kombinować z tego co mam. Po bardzo krótkiej chwili i ocenie zawartości lodówki wybrałam bramkę numer dwa. I tak powstał naprawdę dobry sos carbonara.

Składniki:

• opakowanie makaronu - u mnie świderki, bo takiego najczęściej używam do klusek z serem
• 20dkg boczku wędzonego
• 300 ml śmietanki kremówki
• 3 żółtka
• 2 ząbki czosnku
• 4 gałązki rozmarynu
• ser żółty - pewnie najlepszy byłby parmezan, ale nie miałam. Użyłam więc jakiegoś zwykłego.
• sól, pieprz
• pół pęczka natki pietruszki

Wykonanie:

Wstawiłam osoloną wodę na makaron. Wrzuciłam go do gotowania dopiero jak boczek był złoty i ugotowałam al dente.

Boczek pokroiłam w drobną kostkę i zrumieniłam na patelni. Dodałam do niego czosnek, listki rozmarynu i wlałam połowę śmietanki. Gotowałam to przez 2-3 minuty. Drugą połowę śmietanki roztrzepałam z żółtkami i wymieszałam ze startym serem. Wlałam do boczku i gotowałam króciuteńką chwilę, żeby się nie zagotowało i nie ścięło. Taki sos wlałam do odcedzonego makaronu i wymieszałam dokładnie, by oblepił każdego klucha. Posypałam wszystko natką. Mniam! Nie żałuję klusek z serem!